Şimdilerde çocuk olsam diyorum
Memleketimin sisli,kömür havasında
Elimi taş alıp,tozlu topraklı yollara
Vursam kendimi
Sokak aralarında aylaklarla dolaşsam
Ağız burun kanatıp
Ana avrat düz gitsem
Mahallemin kaldırımlarında
Sümüklü çocuklarla bilya yuvarlasam
Elimdekileri ütülünce
Salya sümük ağlasam
Sonrasında platonik aşkıma
Sevdiğimi söylesem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder